Twee vogeltjes

Samen iets meer dan een onsje
Ieder in z’n eigen donsje
Een geschrokken onderonsje
Nog beduusd van wat zij zagen

Beiden staan licht na te deinen
En een ieder denkt het zijne
Nee, dit was bepaald geen kleine
Maar geen durft ernaar te vragen

Heeft die grote heel misschien
ons voor deze keer ontzien?
Of ons domweg niet gezien?

Soms moet je geluk verdragen