Potver…

Potver…

Potver…

Toen de schilder op een dag
mij op een dressoirtje zag
heeft zij mij even verheven
naar de status van stilleven

Helaas, na al die waardigheid
verdampte snel de aardigheid
Had zij iets preciezer gekwast
dan had ik er wél op gepast

‘t Is toch werk’lijk van de zotte
Moet ik dan mijzelf verpotten
Als ik zelf mijn zijkant zoek,
reken maar, dan valt het doek

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *