Plons

Met zijn vuurvaste porselein
vangt hij mijn val barmhartig op
Ik, die geheel mijzelf kan zijn
samen met zijn beschonken kop

Hij die met oevervol geduld
mij na mijn val geheel omvat
Van al mijn aroma vervuld
maakt hij mij tot een warm bad

Weet dat ik niet langer ontken
dat ik kop z’n ultieme plons,
zijn geschenk uit de hemel ben,
de rest houden we onder ons