Vlam

Te vaak heimelijk begluurd
gaat zij door voor vurig blondje
En steeds bij haar in de buurt
is hij, een iets te kort lontje

Wij zien Vlam alleen maar stralen
maar wie haar naar lucht ziet happen
terwijl tijd kaars in doet dalen
weet dat zij tracht te ontsnappen

Zolang Kaars zichzelf bedruipt
en het donker Vlam besluipt
wens ik dat zij blijft geloven
dat door hoop zij nooit zal doven