IJsvogel

Op het einde van een tak
Na het doven van de dein
Zit zij – stil, op haar gemak –
Even met zichzelf te zijn

Het doet je afvragen wat
Haar toch zo te denken geeft
Blijft zij hier zitten totdat
Zij iets uitgevogeld heeft?

IJsvogel, vol met gedachten
Die veel groter zijn dan dromen
‘t Is een kunst om zo te wachten
Tot je ijstijd is gekomen