Vos

Is komen lopen uit de nacht
de koning van de ochtenddauw
Doet alsof hij op iemand wacht
maar let met een schuin oog op jou

En hij aanschouwt, in alle rust
z’n eigen territorium
Heel soeverein en zelfbewust
neemt hij even het podium

Je denkt, voordat hij je betrapt,
wat een gracieus en prachtig beest
Totdat je op dat takje stapt;
dan is hij weg van teruggeweest