Los *

Los *

Los

Ik zit aan mijn eigen zee
vol onstuimige gedachten
Golven altijd met me mee
konden ook dit keer niet wachten

Aan de schuimbekkende kust
weet ik ze toch te verbannen
Zo komt ‘t ruisen tot rust
en kan mijn lichaam ontspannen

Wie goed naar z’n lichaam luistert
Even stopt met denken, praten
Die hoort hoe de branding fluistert
Dat je het nu los kunt laten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *